Νύχτωσε

Νύχτωσε και πάλι είμαι μόνος,δεν ξέρω γιατί γράφω και που θα καταλήξω,μάλλον με γοητεύει η ιδέα του ότι μπορώ κάπου να γράφω και ότι μπορεί κάποιος να τα διαβάσει και να καταλάβει κάτι,δεν ξέρω που να αποτανθώ να πω τον πόνο μου και πρόσφατα ανακάλυψα οτι αν θες να πεις κάτι και να σε ακούσουν οι άλλοι,φρόντισε πρώτα να το πεις σε σένα και να δεις αν μπορείς να το αντέξεις ο ίδιος.
Ποιός καλύτερος τρόπος να αντέξεις την αλήθεια αν δεν την γράψεις και την διαβάσεις ο ίδιος πρώτα,παράξενο πράμα ο γραπτός λόγος δεν αφήνει περιθώρια να τον αποσαφηνήσεις όπως θες,δεν έχει αυτή την θεατρικότητα του προφορικού αν λέει κάτι αυτό λέει,δεν στο πε για πλάκα δεν σε κοίταγε κάπως όχι αυτό ακριβώς που δεν θες να ακούσεις απο εσένα τον ίδιο αν το γράψεις και το διαβάσεις είναι σκληρότερο,πιστεύω οτι σε ένα χαρτί αν ανοίξεις την καρδιά σου και αφήσεις ένα κομμάτι εκεί δεν γυρνάει πίσω,τα λόγια εξατμίζονται απο ότι φένεται και αυτό που πλανάτε εκεί πάνω,γύρω μας παντού βρίσκει τον τρόπο να γυρνάει πίσω με κάποιο τρόπο,ενώ στο χαρτί πάνω το μελάνι η μέσου του δυαδικού κώδικα που γράφεις σε ένα υπολογιστή κάτι κρατάει,πάντα προτιμούσα τον τρόπο που επικοινωνούσαν παλιά αυτή η μυσταγωγία με το χαρτί και το βουλοκέρι πάντα την έβρισκα μακράν καλύτερη απο το ξερό τηλεφώνημα του σήμερα,αυτή η άμεση επικοινωνία έχει σκοτώσει στο βωμό της ταχύτητας όλα όσα ένας άνθρωπος πραγματικά ήθελε να πει,τώρα αν είσαι νευριασμένος η παράφορα ερωτευμένος πατάς μερικά πλήκτρα και δίνεις αναφορά της ψυχικής σου κατάστασης στο λεπτό,είναι τρομακτικό οτι δεν μπορεί να το δει κανείς αυτό.
Παλιά αν ήθελες να αναφέρεις κάτι θα πρεπέ να΄σαι σίγουρος οτι μέχρι να φτάσει το γράμμα σου θα ήσουν στο ίδιο ψυχικό επίπεδο δεν σου άφηνε περιθώρια λάθους,δεν ήξερες καν αν το πρόσωσο που απευθυνόσουνα θα το διάβαζε ποτέ,αλλά με αυτό τον τρόπο άφηνες ένα κομμάτι σου το οποίο εισέπρατε ο άλλος και τον κυνηγούσες γιατί είχε αυτή την μυρωδιά σου πάνω του.Σήμερα δεν ισχύει δυστυχώς αυτό.
Νύχτωσε και πάλι χαζοκσενυχτάω ξέροντας οτι αύριο θα ζήσω μια φρικτή επανάληψη του σήμερα,
Νύχτωσε και δεν μπορώ να αντέξω την ρουτίνα της επόμενης μέρας γιατί πολύ απλά ξέρω πως θα τελείωσει και αυτό το βρίσκω απίστευτα κουραστικό,
Νύχτωσε και πάλι κάθομαι μόνος μου κλεισμένος απο τον κόσμο παρατηρώντας τα πάντα να φθείρονται γύρω μου και εγώ να μην μπορώ να κάνω τίποτα,δεν ξέρω αν με πειράζει αυτό η αν το διασκαδάζω αισθάνομαι σαν ένας σύγχρονος Νώε που μαζεύω μέσα στην κιβωτό μου κομμάτια της παλιάς σχολής,υπομένοντας τους πάντες που με ερίζουν λες και ξέρω κάτι που δεν ξέρουν,αλλά στην πραγματικότητα δεν ξέρω τίποτα απλά μάλλον έπαιξα αρκετό καιρό τον ρόλο του διατηρητέου που κάπου στο δρόμο μπέρδεψα τους ρόλους του αν εγώ διατηρούμαι η αν οι έξω διατηρούν εμένα μόνο και μόνο επειδή μετέφρασα τον χλευασμό τους σε ζήλεια, νομίζοντας οτι με ζηλεύουν γιατί είχα κάτι διαφορετικό έχτισα πάνω σε αυτό ένα μεγάλο τοίχο γύρω τους και τους έβαλα μέσα,και τους παρατηρούσα λες και έχτιζα την κιβωτό μου γύρω τους για κάποιο αλτρουιστικό λόγο που ποτέ δεν θα πίστευα οτι θα ήμουν ικανός,
Νύχτωσε πάλι όμως και εγώ είμαι πάλι εδώ να θαυμάζω τον ευατό μου,μου πείρε τόσο καιρό να μάθω πως να θαυμάζω εμένα που μάλλον ξέχασα να θαυμάζω τους γύρω μου,μετά απο καιρό δεν χρειάζεται να έχεις λόγο να θαυμάζεις κάτι,σου φτάνει που θαυμάζεις και μόνο το βρίσκεις αρκετά ματαιόδοξο και συνάμα έχεις γίνει τόσο εγωιστής που δεν το βλέπεις,είναι τόσο παράξενο συναίσθημα και δουλεύει σαν καλοκουρδισμένο ρολόι,βλέπεις ξοδεύεις τόσο ενέργεια για να γοητεύσεις κάποιον άλλο που όταν τελικά καταφέρεις να γοητεύσεις τον εαυτό σου δεν σε αφήνει να κοιτάξεις αλλού,παίζει μαζί σου σαν κακομαθημένη ερωμένη και σου κάνει νάζια και φυσικά ξέρει ακριβώς τι να κάνει για να σε κερδίσει πίσω και πότε και με ποιό τρόπο να χτυπήσει,
Νύχτωσε και ακούω φωνές,θα ξημερώσει ώπου να ναι και δεν μπορώ να τις μπλοκάρω,είναι γύρω μου παντού και μηχανοραφούν και συνωμοτούν για την απόλυτη και ανεφ όρων παράδοση της καρδιάς μου στον μεγαλύτερο πλειοδότη,που φυσικά φροντίζουν να είναι ο ίδιος μου ο ευατός,φροντίζουν να εξετάζουν το καλύτερο σενάριο σε ότι αποφασίζω η σκέφτομαι να κάνω μόνο και μόνο για να τυλίγεται το αποτέλεσμα σαν ζεστή κουβέρτα γύρω μου,
Νύχτωσε, και δυστυχώς θα ξανανυχτώσει και θα ξανανυχτώσει και δεν ξέρω που θα τελειώσει αυτό αλλά ελπίζω αν ποτέ το διαβάσει κανείς και βρεί ομοιότητες και έχει βρει την λύση να με λυτρώσει με κάποιο τρόπο,όχι οτι θα τον ακούσω ποτέ δεν πιστέυα οτι με μπούσουλα λειτουργεί ο άνθρωπος αλλα με τα βιώματα του,σώπα τι είπα πάλι ο φιλόσοφος θα μου πείς,αλλά έτσι είναι,
Νύχτωσε και πρέπει να κλείσω για το μόνο που χαίρομαι είναι ότι αν κάποιος κατάφερε να φτάσει μέχρι εδώ θα πρέπει να θυμιθεί ότι πρόβλεψα να στον πρόλογο να τον προιδοποιήσω οτι δεν ήξερα που θα τελείωσει,αν και είναι εκλπηκτικό οτι πρώτη φορά μετά απο καιρό αισθάνομαι καλύτερα που μίλησα,
σε μένα
Καληνύχτα η καλημέρα η καλησπέρα σε όποιον τα απανωτά click του ποντικιού του τον έφεραν στο κατώφλι του παραλληρήματος μου

Βαρέθηκα

Βαρέθηκα.
βαρέθηκα να παίζω ρόλους
βαρέθηκα να είμαι μόνος
βαρέθηκα να υποκρίνομαι
και προπαντώς βαρέθηκα εμένα
ναι όσο παράξενο και να ακούγεται δεν με θέλω,
δηλαδή τόσο παράξενο είναι αυτό δεν μπορώ να αλλάξω αφού δεν μου βγήκε όπως το σχεδίαζα,
γιατί να μου δίνονται τόσες επιλογές για τόσα πράγματα γύρω μου και όχι για μένα?
Δηλαδή δεν το καταλαβαίνω, αφού δεν μπορώ να αντέξω την καθημερινότητα μου πλέον και βρίσκομαι σε μια συνεχόμενη διαμάχη του να επιβιώσω και να επιπλεύσω και για το θεό υπάρχουν τόοοοοοοοοσοι φελοί εκεί εξω, που καταντάει κουραστικό και μόνο να προσπαθήσεις να βγέις στην επιφάνεια,
και άντε και βγείκες και είδες,τι τάχα είδες?
Για αυτό μου λέω δεν με θέλω με αγαπάω αλλά δεν τραβάει αυτή η σχέση ρε αδερφέ δεν προχςράει πως το λένε όλοι αυτοί οι γελοίοι στο χαζοκούτι σε τόσες ταινίες και αφήνουν την αγαπημένη τους η οποία βεβαια φροντίζει και βρίσκει κάποιον στα αμέσως επόμενα τηλεοπτικά λεπτά,και που τελοσπάνων ποιός νοιάζεται, αν μιά ηλίθια μοσχοπληρωμένη θα βρεί γκόμενο το θέμα μας είναι οτι,
ΔΕΝ
ΜΕ
ΘΕΛΩ
τι να το κάνω αν πρέπει να βρίσκομαι υπόλογος των πράξεων μου όλη την μέρα γιατί είμαι όπως λένε "διαφορετικός" τίποτα που να έχει να κάνει με ομοφυλοφιλικές τάσεις οχι τίποτα τόσο ρηχό, το πρόβλημα δηστυχώς είναι βαθύτερο,μα για το θεό πως γίνεται διαβάζοντας 2 βιβλία και ακούγοντας 10 cd διαφορετικής μουσικής απο αυτήν που προστάζει το "σύστημα"
να γίνεσαι τόσο απειλητικός για το κοινωνικό σύνολο?
Απο πότε η διαφορετικότητα έγινε τόσο εφτελές γνώρισμα?
Δεν ξέρω αν θα πρεπε να με κολακεύει το γεγονός οτι θέλουν να με τραβήξουν στο βούρκο της απίστευτα ρηχής καθεμερινότητας τους,και με βρίκουν αντίθετο να αντιστέκομαι απο ματαιοδοξία η απο αηδία δεν ξέρω ουτε εγώ ο ίδιος πλέον έχασα τα ίχνη των αρχικών μου προθέσεων καιρό τώρα,
Μπορώ εύκολα να με θεωρήσω ως ένα ελεύθερο πολιορκιμένο με το μοναδικό γνώρισμα του να είναι έξω απο τα τείχη και να προσπαθούν να τον τραβήξουν μέσα μαζί με τους άλλους,
αυτό είναι το μοναδικό οφείλω που με κρατάει αρτιμελή, όχι γιατί είναι απίστευτα διασκεδατικό να σου συμβαίνει απλά γιατί στη δύσκολη στιγμή μπορείς να το κατωχυρώσεις και να ζητήσεις πνευματικά δικαιώματα,χαχαχαχα
Αλλα εν κατακλείδη βαθιά μεσα μου με κούρασε,
βαρέθηκα...

Καλημέρα!!!!

Τι ωραία είναι, ρε παιδί μου να μη δουλεύεις!

Να ξυπνάς ήρεμα, να πίνεις τον καφεδάκι σου, να πηγαίνεις τις βόλτες σου, να κανείς ταξιδάκια……!

Είχα ξεχάσει τι σημαίνει ελεύθερος χρόνος.

Όλα αυτά βέβαια μέχρι το Μάρτιο , που θα τελειώσουν τα έτοιμα και θα αρχίσει πάλι το άγχος, η γκρίνια, η μιζέρια, και η τύπισσα από τη Eurobank τα τηλέφωνα καθημερινά στις 4 για να σου υπενθυμίζει ότι δεν είσαι ποτέ πραγματικά ελεύθερος και ότι τα ψήγματα ευτυχίας που στιγμιαία ένιωσες είναι δανεικά.

Μάθανε από την τράπεζα ότι έφυγα από τη δουλειά (δεν μπήκε μισθός, βλέπεις, αυτό το μήνα) και λυσσιάξανε!

Και «ποποπο…..» και «Παναγία μου……» και «τι μας βρήκε…… »!

Σιγά ρε κωπηλάτη! 2000 χρωστάω….. όχι 1000000!

Με πήρε που λες το κοριτσάκι που έχει σαν επάγγελμα να ξυπνά μεσημεριάτικα - αγχώνει - βρίζει - εκνευρίζει τον κοσμάκη, για να με ρωτήσει
γιατί(??????) δεν εργάζομαι πια και πως θα ξοφλήσω την κάρτα μου!

Με έναν τόνο απαράδεκτα προσβλητικό.

Και ακόμα δεν έχω καθυστερήσει δόση! Φαντάσου να μην πλήρωνα κιόλας!

Θα έστελνε στρατό κάτω από το σπίτι μου!

Άκου εδώ τι με ρώτησε!

«έχετε κάποιο όχημα στο όνομά σας??? »

«γιατί, της λέω… θες να σε πάω κάπου? »

Μωρή καριόλα Κυρία μου τα λεφτά σου πήρα?
Σε σένα χρωστάω μωρή ξυπόλυτη υπαλληλίσκε των 700 ευρώ ?

Άμε μου στο διάολο !!!

Άχρηστη πληροφορια Ν_ο13
Ξέρεις από που προέρχεται η φράση "ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΥΣ";

Θεματάκι σχετικό με δανεικά απόψε.

Μετά την επανάσταση του 21 , ο λαός περίμενε ότι τα πράγματα θα έφτιαχναν.

Έφυγε ο Τούρκος ελευθερώθηκε η γη, σου λέει « άντε θα αρχίσουμε να τρώμε πάλι, θα πάρουμε και καινούρια γάτα, αφού την παλιά τη φάγαμε στην πολιορκία..».

Αμ δε!!!!!

Πέσανε σα τα κοράκια παπάδες- προύχοντες,
άρχοντες, καπετανάιοι, να τα φάνε όλα μόνοι τους!

Και τα έφαγαν! όλα!

Και ο κοσμάκης έφαγε με πίκρα και την καινούρια του τη γάτα , και συνειδητοποίησε ότι τσάμπα πολέμησε και ότι ο ζυγός των Τούρκων μπροστά στο ζυγό των Ρασοφόρων και των Ελλήνων αφεντάδων ,
δεν ήταν παρά μια βόλτα στην εξοχή με λιακάδα για βουτιές στη λίμνη!

Εκείνη λοιπόν την εποχή, στο Ναύπλιο, υπήρχε μια ταβέρνα που άνηκε στη γυναίκα του σκοτωμένου στη μάχη Μιχάλη, στη Μιχαλού δηλαδή.

Αυτή έδινε στον κόσμο βερεσέδια σωρό.
Αν όμως πέρναγε η προθεσμία που τους έβαζε και δεν την είχαν ξοφλήσει, πραγματικά τους ξευτέλιζε.
Τα κοσμητικά της επίθετα και οι κατάρες που έριχνε έμειναν στην ιστορία.
Ο λαός είχε τη Μιχάλαινα ως τελευταία λύση.
Προτιμούσε να βρωμίσει το χνώτο του ποδαρίλα από την πείνα παρά να δανειστεί από τη Μιχαλού και να κινδυνεύσει να υποστεί τον εξευτελισμό!
Όταν την ακουγαν λοιπον να κράζει κάποιον δύστυχο, ελεγαν:
«χρωστάει της Μιχαλούς».
Από τότε έμεινε η φράση , και τη χρησιμοποιούσαν, όπως και σήμερα άλλωστε, για να δηλώσουν ότι κάποιος έφτασε στο έσχατο σημείο, χρωστάει παντού,
ακόμα και στη Μιχαλού




Αυτά!